اگر بگوییم این مجسمه مسیح (Christ the Redeemer) یکی از مشهورترین مجسمه های مسیح است که در برزیل و بر فراز ارتفاعات شهر ریو دوژانیرو (Rio de Janeiro) ساخته شده حرف گزافی نگفته ایم. این مجسمه که به مجسمه مسیح منجی نیز مشهور است، با ارتفاع 39.6 متر و در ارتفاع 710 متری نوک کوه کورکووادو (Corcovado) ساخته شده است و بعد از مجسمه های بهاردر معبد بودا (با ارتفاع 153متر در چین) و مجسمه آزادی (با ارتفاع 93 متر در امریکا) و تندیس مام میهن فرامی خواند (با ارتفاع 87 متر در روسیه) چهارمین مجسمه عظیم الجثه در جهان است.
مجسمه مذکور حضرت عیسی مسیح را در حالی که دستان خود را کاملاً به دو سو باز کرده، نشان می دهد؛ این باز کردن بازوان حضرت، نشان دهنده پذیرش همه انسانها در آغوش خود است. در واقع می توان گفت این مجسمه نمادی از عشق حضرت مسیح به مردم است که در برزیل به کریستو مشهور گشته است.
اما ایده ساخت چنین مجسمه عظیمی کی و از کجا آمد؟
ایده ی ساخت یک مجسمه بزرگ بر فراز کوه کورکوادو اولین بار در دهه 1850 مطرح شد یعنی زمانی که پدر ماریاباس، کشیش وینسنتیان، پیشنهاد ساخت مکانی مذهبی برای پرستش مسیح را به افتخار شاهزاده ایزابل و بر فراز این کوه مطرح کرد. شاهزاده ایزابل، دختر امپراتور پدرو دوم، که تارک دنیا شده بود، این پیشنهاد را نپذیرفت. در سال 1889، کشور درگیر انقلاب و جدایی رسمی دولت از کلیسا شد و به همین دلیل این ایده کاملا به دست فراموشی سپرده شد. دومین باری که ایده ساخت مجسمه بر فراز این کوه داده شد در سال 1920 و توسط دایره کاتولیک ریو (the Catholic Circle of Rio) بود. این گروه سازماندهی یک رویداد به نام هفته بنای یادبود را انجام دادند که به قصد جذب کمک های مالی و جمع آوری امضا برای حمایت از ساخت مجسمه بود. کمک ها اغلب از سوی کاتولیک های برزیل انجام گرفت و مقدمات ساخت مجسمه بدین ترتیب فراهم آمد.
طرح های گوناگونی برای ساخت مجسمه مسیح پیشنهاد شد:
مسیح بر صلیب، مجسمه مسیح با کره زمین در دستانش و ستونی سمبلیک به عنوان نماد جهان و ... از میان تمامی این طرح ها، مجسمه مسیح با بازوان باز انتخاب شد؛ دستان بازی که سمبل صلح بود. طرح این مجسمه توسط مهندس برزیلی هیتور داسیلوا کستا (Heitor da Silva Costa) داده شد و ساخت تندیس را مجسمه ساز فرانسوی پل لاندوسکی (Paul Landowski) بر عهده گرفت.
چهره و صورت مجسمه نیز توسط یک مجسمه ساز رومانیایی با نام جورج لئونیدا (Gheorghe Leonida) ساخته شد. وی تا قبل از ساخت این صورت، چندان مقبولیتی نداشت اما پس از این مجسمه به شهرتی جهانی دست یافت.
در مورد تکنیک های بکار رفته در ساخت این مجسمه باید گفت با توجه به بلندی قد مجسمه از یک سو و نصب آن در ارتفاع، گروهی از مهندسین و تکنسین های لندویسکی (Landowski) مطالعه و بررسی تکنیک های ساخت را بر عهده گرفتند و اعلام کردند که با توجه به مطالعات انجام داده شده ساخت مجسمه با بتن مسلح (reinforced concrete) که توسط آلبرت کوکت (Albert Caquot) ابداع شده بود را بر ساخت مجسمه با اسکلت بندی فولادی ترجیح می دهند. برای نماسازی بیرونی نیز از سنگ صابون (soapstone) استفاده شد، چرا که کیفیت منعطف و سهولت پرداخت داشت و استفاده از آن آسان بود.
ساخت این مجسمه 9 سال به طول انجامید: از سال 1922 تا 1931 و چیزی بالغ بر 250 هزار دلار در زمان خود (برابر با 3 میلیون و سیصد هزار دلار در زمان حاضر) هزینه برداشت. سرانجام در 12 اکتبر 1931 ساخت مجسمه پایان یافت و مراسم افتتاحیه برای بازید از آن انجام پذیرفت.
در سال 1924 به دستور دون پدرو جاده ی مناسبی برای رفت و آمد به کوه ساخته شد. در سپتامبر 2002 نیز آسانسور و پله برقی ضمیمه این اثر شد تا بازدیدکنندگان به راحتی به مجسمه حضرت مسیح دسترسی داشته باشند.
در اکتبر سال 2006 و در هفتاد و پنجمین سال ساخت مجسمه، یک کلیسای کوچک در پایین مجسمه توسط اسقف اعظم ریو و برخی از بزرگان مذهب کاتولیک ساخته شد. این بنا به کاتولیک های سرتاسر جهان این امکان را می دهد که برای انجام مراسم مذهبی غسل تعمید و ازدواج به این مکان زیبا سفر کنند و مراسم خود را در پایین این مجسمه پرشکوه انجام دهند.
البته ساخت چنین مجسمه بزرگی که نزدیک به 83 سال است بر فراز کوه های ریو دوژانیرو قد علم کرده، بدون مشکل هم نبوده است و هر از چند گاهی هزینه های گزافی را برای ترمیم و بازسازی بر دوش دولت می گذارد: مثلا در دهم فوریه سال 2008 و پس از توفان شدید، این مجسمه توسط صاعقه آسیب دید و قسمت هایی از انگشتان دست، سر و ابروان مسیح کاملا تخریب شد.
پس از این واقعه تلاش فراوانی از سوی دولت برای ایمن کردن مجسمه از بلایای طبیعی صورت گرفت. از جمله تمهیدات انجام گرفته، نصب میله رعد و برق بر پیکره مجسمه بود. اما با وجود تمامی این تلاش ها هنوز مجسمه به طور کامل ایمن سازی نشده است؛ به همین دلیل در 17 ژانویه 2014 مجددا مجسمه دچار صاعقه شد و از ناحیه انگشت دست راست به شدت آسیب دید.
در سال 2010، یک بازسازی عظیم از مجسمه انجام شد: مجسمه به طور کامل شسته شد، پوشش سنگ صابون نمای آن، کاملا بازسازی شد، ساختار آهن داخلی نیز کاملا بازسازی و این بار از فولاد ضد زنگ استفاده شد.
از دیگر حوادث جالب که تا کنون در مورد این مجسمه رخ داده می توان به پدیده وندالیسم (vandalism) اشاره کرد. وندالیسم که به معنای ایجاد خرابکاری عمدی در مجسمه های عمومی است، این تندیس عظیم را نیز مورد حمله قرار داد:
عده ای ناشناس برای خرابکاری در مجسمه، تمامی یک دست مجسمه را با اسپری رنگ کردند. شهردار ریودوژانیرو، ادورادو پاس (Eduardo Paes) این عمل وحشیانه را جنایت علیه ملت (a crime against the nation) خواند و به شدت آن را تقبیح کرد. به دنبال سخنان شهردار و واکنش مردم، ضررهای مالی به دلیل بسته شدن مکان و تفسیر بزرگان مذهب کاتولیک از این عمل به عنوان توهین به مقدسات، مجرمان از مردم عذرخواهی کرده و خود را تسلیم پلیس کردند.
مجسمه ایستاده عیسی مسیح بر فراز کوه، یکی از جاذبه های توریستی و مذهبی در جهان است. هر ساله توریست های زیادی به برزیل سفر می کنند تا مجسمه ی باشکوه حضرت مسیح را، بخصوص در غروب خورشید، از نزدیک مشاهده کنند. لحظاتی را بر فراز کوه سرسبز کورکووادو بگذرانند و روح خود را جانی دوباره بخشند. نکته جالب این که در فینال جام جهانی کارگردان برزیلی چند بار صحنه این مجسمه را موقع غروب خورشید به تصویر کشید که از تلویزیون خودمان هم پخش شد.
منابع:
Christ the Redeemer". TIME. October 26, 1931. Retrieved July 11, 2007.
Victor, Duilo. "Redentor, carioca até a alma" (in Portuguese). Jornal do Brasil. Retrieved July 17, 2008.
"Brazil's Christ statue returns after renovation". BBC News. July 1, 2010. Retrieved July 1, 2010.
Murray, Lorraine. "Christ the Redeemer (last updated 13 January 2014)".Encyclopædia Britannica. Retrieved 11 July 2014.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندي ها (Bookmarks)